Իմ տարերքի խաչմերուկում

  Պերուացի տղայի ճամփորդությունը Մի անգամ չիպոլինոյում մի թխադեմ , գեղեցիկ տղա է հայտնվում։ -Տեսել եք մեր վերջին հյուրին, որը Չիպոլիի հարևանն է։ -Մի տեսակ տարրօինակ է նա, միշտ զայրացած է, քանի որ հաճախ է դեմքը սևացած։ -Բազլիկը դա քո դեպքում է այդպես։ Սա մի ուրիշ բան է․․․․․ -Եկեք փորձենք , երբ հանդիպենք ես կհանեմ իմ վերարկուն, եթե արտասվեց, ուրեմն ամեն ինչ նորմալ է։ -Ես իրեն մի սրտային բացիկ կնվիրեմ մեր պարոն Լոլիկի կողմից, եթե նա մի լավ ծիծաղի ուրեմն ինքը նորմալ է։                                                                                                                      -Միթե կհանդգնի ծիծաղել մեր ղեկավարի վրա, ուրեմն ըմբոստ է։ -Վրայից մի տեսակ չարաճճի է երևում։ -Լռեեք, գալիս է։ -օօօօօօօօօ, /թաքնվում են/։ -Ես գիտեմ, որ Դուք ամեն օր քննարկում եք ինձ։ Ես Լեսի Լոսիին եմ։ Ես սիրում եմ ստեղծագործել։ Ես գիտեմ, որ շատերդ ինձ սևամորթ եք անվանում, բայց ես թխադեմ եմ,որոհետև մենք ապրում ենք բարկ արևի աշխարհում։ Ահա սա է իմ յուրահատկություններից մեկը,բայց  մեր տարբերությունը ոչ մեկին չի վ